امر به معروف کیلو چنده....؟

امروزه در جامعه ما تا اسم امر به معروف و نهی از منکر می آید ، ذهن ما به سمت یک خانم بدحجاب می رود که فردی به او تذکر می دهد. اما واقعا این گونه است ؟
 در مراحل خدا شناسی اولین چیزی که دین ما به ما دستور می دهد خود شناسی است ، انسان باید قبل از این که هر کاری انجام بدهد خود را بشناسد ، باید بداند که از کجا آمده و به کجا خواهد رفت.
انسان وقتی که می خواهد امر به معروف و نهی از منکر کند باید اول از همه بداند آن چه را که دیگری انجام می دهد حرام است و آنچه را که ترک کرده واجب است. شرط بعدی که بحث ما هم در اینجا همین مسئله است این است که آیا این امر به معروفی که انسان انجام می دهد تاثیر دارد یا نه...؟
شما را به خدا امر به معروف و نهی از منکر را فقط تذکر دادن به خانم های بد حجاب ندانیم . بیایم اول خودمان را درست کنیم ، کدام یک از ما به خودمان این اطمینان را داریم که هیچ عیبی نداریم ؟  وقتی که خودمان را شناختیم باید به فکر خانواده خود باشیم ، اما ما به جای این که به فکر خود و خانواده خود باشیم تنها مشکل جامعه را بیرون گذاشتن قسمتی از موی یک خانم میدانیم.
چرا در جامعه اسلامی هیچ کس به فکر خود سازی خود نیست؟
چرا ارتباط میان اعضای خانواده با یکدیگر کم رنگ و یا حتی قطع شده است؟
چرا آمار خانه های مجردی زیاد شده است؟
چرا باید شاهد این بود که از خانواده های متدین فرزندان نا خلف بیرون می آید؟
چرا باید در شهر ببینیم خانمی محجبه با دختر بی حجابش در خیابان در حال قدم زدن هستند؟
چرا سن ازدواج بالا رفته است؟
چرا خانواده ها آن وقتی که برای شبکه های اجتماعی می گذارند برای خانواده خود نمی گدارند؟
وقتی که به عنوان مثال مادر خانواده به وظایف خود آگاه باشد و خود را شناخته باشد و همه وظایف خود اعم از همسر داری ، فرزند داری ، ارتباط صمیمی با اعضای خانواده ، حجاب ، معاشرت اجتماعی و... را داشته باشد بچه آن خانواده مادر خود را الگوی خود قرار می دهد . والا اگر اینچنین نباشد دنبال الگو می گردد و وای به آن روزی که یک الگوی نادرست را انتخاب کند.
امر به معروف یعنی این که آن "مادر نوعی" رفتار خود را در خانواده خود درست کند تا بچه های او از او الگوی سالم بگیرند.
امروز موقع اذان وقتی از پنجره منزلمان بیرون را نگاه میکردم چشمم به ساختمان نیمه کاره ای افتاد که با صحنه عجیبی روبه رو شدم.
کارگرانی که فکر می کنم افغانی بودند یک به یک زیر انداز خود را می انداختند و نماز خود را می خوانند. آنها کارشان را برای خدا انجام میدادند ولی برای من که این صحنه را می دیدم یک امر به معروف اساسی بود.
بیایم با عمل خود دیگران را نصیحت کنیم (البته در جای خود تذکر لسانی هم واجب است) وقتی در پارکی هستید که خانم های بد حجاب در آنجا هستند بیایم با نماز خواندمان امر به معروف کنیم.
اگر این گونه شود جامعه ما آباد می شود ، دیگر بدون این که انسان به آن خانم بد حجاب بخواهد تذکر دهد جامعه او را درست خواهد کرد.
پس اول خودمان را درست کنیم و بعد خانواده خود را و بعد محله خود را و بعد شهر خودرا و به همین ترتیب جامعه ، اسلامی خواهد شد. انشاالله